พอมีลมหนาวมา นิด ๆ ๆ ฉันก็นึกถึงคริสต์มาสแล้ว ฉันชอบคริสต์มาสตั้งแต่ได้ยินพี่ ๆ ชมรมภาษาอังกฤษมาร้องเพลงคริสต์มาส เพราะดี

ปีนี้เพลง I’ll be home for Christmas ทำให้นึกถึงเรื่องราวการกลับบ้านในวันคริสต์มาสที่เป็น Amazing Love Story ในชีวิตจริงของฉัน

Home is where your heart belong…

บ้านไม่ใช่แค่สถานที่ แต่สิ่งที่ทำให้บ้านน่าอยู่ น่ากลับมา แต่เป็นคนที่อยู่ในบ้านต่างหาก

เป็นอ้อมกอด ให้ความรัก อบอุ่นใจ

บางทีก็เป็น อ้อมกอดให้ซบน้ำตา หรือบ่าพักพิง พักใจ

เรื่องราวการกลับบ้าน (วันคริสต์มาส) เรื่องจริง นานมาแล้ว….

มีลูกคนหนึ่ง ขอเงินมรดกพ่อก่อน แล้วออกจากบ้านไปใช้ชีวิตในโลกใบใหญ่ จนวันหนึ่งเงินหมด แถมเจอกับเศรษฐกิจขาลง ต้องไปเป็นลูกจ้างทำงานแย่ที่สุดในยุคนั้นคือไปเลี้ยงหมูในคอกหมู เลยนึกถึงพ่อขึ้นมา และอยากจะกลับบ้านมาหาพ่อ

ระหว่างทางกลับบ้าน ในใจก็คิดไปต่าง ๆ นานา คิดว่า ฉันไม่สมควรที่จะเป็นลูกพ่ออีก ฉันคงเป็นได้แค่ลูกจ้าง แต่เป็นลูกจ้างที่บ้านพ่อก็ดีกว่าที่เล้าหมู  และยังคิดต่อไปว่า พ่อก็คงจะชี้นิ้วด่าว่า ไอ้ลูกไม่รักดี เห็นมั้ย ไม่เชื่อฟัง แล้วเป็นยังไง  แล้วไล่ไปทำงานเป็นลูกจ้าง…..

แต่กลับเป็นว่า พ่อรีบวิ่งไปหา พร้อมอ้าแขนต้อนรับทั้งที่สภาพลูกตอนนั้นเหม็น สกปรก ไม่เหลือสภาพ แต่พ่อก็ไม่ได้สนใจ วิ่งเข้าไปกอด ต้อนรับอย่างดีใจ แถมหอมแก้ม ให้หายคิดถึง

แล้วพ่อก็รีบบอกคนใช้ในบ้านว่า ไปเอาเสื้อผ้า รองเท้ามาให้ลูกฉันใส่ แล้วฆ่าวัวจัดปาร์ตี้ฉลองต้อนรับการกลับมาของลูกรัก ที่พ่อคิดว่าตายไปแล้ว (เพราะหายไปเลย)

หัวใจของพ่อนั้น ดีใจ ต้อนรับลูกเสมอ ในฐานะเดิม คือ ลูกน้อย ไม่เคยเปลี่ยน ไม่ขึ้นอยู่กับการกระทำ ไม่ขึ้นอยู่กับสภาพ ฐานะใด ๆ ของลูกเลย

รักนั้นก็ อดทนนาน มีเมตตาปราณี ให้อภัยเสมอ ไม่จดจำความผิด ไม่ซ้ำเติม 

แล้วคุณล่ะ คริสต์มาสนี้นึกถึงใครบ้างที่เป็น บ้าน อ้อมกอด ที่พักพิง ที่ต้อนรับ ดีใจที่ได้เห็นหน้า

สำหรับฉันแล้ว นึกถึงวันที่กลับบ้าน เมื่อปี 2006

ฉันเองก็เป็นลูกคนนั้นที่ออกจากบ้านไปผจญภัยที่เมกาในปี 2000 จากการมีภาวะหมดไฟแบบไม่รู้ตัว จำได้ว่าพ่อแม่ น้อง และคนอื่น ๆ งง กับการตัดสินใจของฉัน ไปตามอ่านหรือฟังได้จากบล็อกและพอดคาสต์ได้

ปี 2006 ในวันที่ฮันนี่จากไปกะทันหัน ป๊าบอกฉันว่ากลับบ้านเราลูก ฉันเลยตัดสินใจกลับบ้าน (อีกครั้ง)  เพราะคำ ๆ นี้จากป๊า

ฉันในวันนั้น เพิ่งเสียฮันนี่สุดที่รัก (หลังจากเสียธุรกิจ เสียความฝัน เสียสุขภาพ ไม่สบายเป็นโรคแพนิค) เลยตัดสินใจกลับบ้าน  พ่อ แม่ และน้อง เป็นอ้อมกอด ที่พักพิงให้ฉันเยียวยาหัวใจในช่วงแย่ที่สุดของชีวิต

ฮันนี่ เป็นอีกคนที่ทำให้ฉันรู้สึกได้กลับบ้าน เป็นที่รักในดวงใจของใครสักคน ฮันนี่เป็นของขวัญพิเศษในชีวิต an instrument of God’s love ในชีวิตฉัน ฮันนี่ที่รักฉันแบบ รักนั้นก็อดทน นาน ให้อภัยเสมอ ไม่จดจำความไม่น่ารักของฉันเลย โดยเฉพาะเวลาระเบิดลงเวลาเครียด

แล้วฉันก็ได้กลับบ้านมาหาพ่อที่แสนดีอีกคน

ในวันที่หัวใจแตกสลายของฉัน เมื่อฮันนี่จากไปกระทันหัน ฉันเหมือนเด็กน้อย หลงทาง ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร มืด ไม่เห็นหนทาง ยังเศร้า เจ็บปวด ทุกข์ ไม่มีแรงลุกขึ้น นั่งอยู่ตรงนั้นแหละ ร้องไห้ทุกวัน

น้องสาวฮันนี่ส่งคำอธิษฐานยาวเหยียดมาให้ฉัน ฉันจำและชอบคำนี้มาก

God, hold my hands and never let go…

ฉันเลยนั่งร้องไห้กับพระเจ้า ที่ตอนนั้นฉันก็ยังไม่รู้จักดี ทุกวัน ทุกคืน ฉันไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็น เพราะคิดว่าอ่อนแอ แต่กลับสบายใจที่จะนั่งร้องไห้ พร้อมหัวใจที่เจ็บปวดรวดร้าว

สามปีผ่านไป หัวใจฉันเหมือนชาด้าน ไร้ความรู้สึก ฉันก็ใช้ชีวิตตามปกติ แต่เหมือนส่วนหนึ่งได้ตายจากฉันไป วันหนึ่งมีคนเปิดเพลง Trade your sorrow for Joy ให้ฉันฟัง แล้วอธิษฐานให้ยกความเศร้าโศกของฉันให้พระเยซูบนไม้กางเขน ฉันจำได้ว่าเพลงมันดังมาก ทำนองเร็ว ออกสนุกสนาน ช่างไม่เข้ากับอารมณ์ในตอนนั้นเลย แต่ก็บอกว่าฉันยกให้ ไม่อยากร้อง ไม่อยากเศร้าแล้ว

พอกลับมาบ้าน หัวใจฉันเหมือนมีประกายแบบเปลวไฟริบรี่ขึ้น ตอนนั้นฉันไม่เข้าใจเหมือนตอนนี้หรอกนะ หัวใจที่ชา ไร้ความรู้สึก สิ้นหวังของฉันที่เหมือนตายไปแล้วเริ่มกลับมีสัญญานชีพใหม่อีกครั้ง จากนั้นไม่นานฉันเริ่มมีความสุข ยิ้มได้ และเดินหน้าต่อไปกับชีวิต

จากนั้นอีกสองปีต่อมา พระเจ้าบอกฉันว่า I have turn your weeping into Joy แล้วบอกว่านี่แหละชื่อใหม่ของฉัน

นั่นแหละเรื่องราวการกลับบ้านในวันคริสต์มาสของฉัน กับความรักที่ทำให้หัวใจฉันกลับมาเต้นมีชีวิตใหม่

ถ้าหัวใจคุณกำลังร้องเพลงนี้อยู่ I want to come Home….

ถ้า คุณผ่านเรื่องราวและการเดินทางของชีวิตมามากมาย จนหัวใจคุณเหนื่อยล้า ผิดหวัง ท้อแท้ ห่อเหี่ยว ……..

 ถ้าหัวใจคุณโหยหา อยากจะกลับบ้าน

หลับตาลง นั่งนิ่ง ๆ แล้วนึกถึงภาพ พ่อที่แสนดีคนนั้นโอบกอด ต้อนรับคุณด้วยความดีใจที่ได้เห็นหน้า ปลอบใจคุณ สัมผัสหัวใจคุณจนมีประกายแห่งความหวังและพลังจุดขึ้นในใจอีกครั้ง และบางทีรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ และความสุขที่หายไประหว่างการเดินทางไกลของชีวิต

ขอให้หัวใจคุณ ยิ้ม หัวเราะได้อีกครั้ง

สุขสันต์วันคริสต์มาส

Love Joy Peace to you!