สัมผัสความรัก การเลี้ยงดูแบบครอบครัวจากหัวใจของความเป็นแม่ของพระเจ้า ในช่วงวันแม่ นอกจากจะฉลองวันแม่ให้กับแม่ของฉันแล้ว ฉันมักจะนึกถึง Mothering Love of God กับเส้นทางแห่งความรักที่พระเจ้าพาฉันมาไกล จนวันนี้ฉันรักแม่ของฉันได้มากขึ้นจากใจจริง ไม่ใช่แค่เพียงจากหน้าที่ที่ถูกสอนมาให้รัก เคารพ ดูแลพ่อแม่ ไม่งั้นบาป หรือ ไม่กตัญญู วันแม่เป็นอีกวันที่ทำให้ฉันตระหนักถึงความสำคัญของครอบครัว การเลี้ยงดู และตระหนักถึงผลเสียหายที่ตามมาหากไม่ได้รับความรัก ความอบอุ่นในครอบครัวในวัยเด็ก และนึกถึงสิ่งที่หัวใจฉันโหยหา ตามหามานาน โดยไม่รู้ว่ามันคืออะไร หัวใจฉันมีรู ว่างเปล่า “Hole Hearted” เพลงโปรดของฉัน บอกเล่าเรื่องราวชีวิตฉันได้โดนใจ หัวใจฉันมีรู และไม่เคยมีอะไรเติมให้เต็มได้ และความว่างเปล่า อ้างว้าง เดียวดาย เป็น deep loneliness ที่รู้สึกตั้งแต่เด็ก และไม่เคยเข้าใจว่าทำไม และมันน่าเจ็บปวด ในวัยเด็ก ฉันคิดว่าเมื่อฉันเจอใครสักคนที่ใช่ คนนั้นจะเติมเต็มหัวใจฉันแบบในหนัง Hollywood ที่ฉันหลงรัก “You completed me” หนังสือ The Missing Piece เป็นอีกภาพที่บรรยายสภาพหัวใจ และความรู้สึกของฉันมาตลอดกับการเดินทางตามล่าหาชิ้นส่วนที่จะมาเติมเต็มหัวใจฉัน…
Category: Heart to Heart with Father God
In My Father’s House Part 5
New Home & New Culture of Love กฎ ใหม่ ในบ้านของพ่อฉัน กฎใหม่ ข้อที่ 5 Permission to Rest อนุญาตให้หยุดพัก เรียนรู้ที่จะพัก หยุดพัก ใส่ใจดูแลตัวเอง เพราะคุณสำคัญ มีค่า เรื่องของฉัน ตอนที่เริ่มเครียดจากการบ้างานในวัยสร้างเนื้อสร้างตัวของ พอกลับมาบ้าน อยากจะพักแต่สมองฉันยังคงทำงานไม่หยุดแบบร้าน 7-11 เลย จนวันหนึ่งฉันมาถึงจุดที่เหนื่อยหมดแรง หมดไฟ และหมดทุกอย่างในชีวิต จึงได้มารู้จักพระเจ้า และพระเยซูประทานการพักให้ฉัน ฉันเล่าให้พี่แสนดีที่เชียงใหม่ฟังว่า ตั้งแต่เด็กจนโตฉันรู้สึกเหมือนแบกโลกไว้หนักอึ้ง ซึ่งตอนหลังฉันมารู้ว่าเด็กคนนั้นเรียนรู้ที่จะแบกโลก แบกภาระความรับผิดชอบตอนที่พ่อป่วยหนักจนเสียธุรกิจ เสียเงิน เสียบ้านไปตอนฉันอยู่ม.ต้น หลังจากนั้นพี่แสนดีอธิฐานให้ฉันว่า “พระเจ้าสอนให้น้องเค้ารู้ว่า มีอะไรที่เค้าทำได้ให้เค้าทำ มีอะไรที่มันหนักเกินไป ใหญ่เกินไป ให้เค้ายกให้พระองค์ ขอให้พระองค์ช่วย” ฉันจำได้ไม่ลืมว่าฟังเพลงนี้แล้วร้องไห้ บอกพระเจ้าว่า “Peace นี่แหละที่หนูอยากได้และโลกนี้ก็ให้ไม่ได้” My peace I give unto…
In My Father’s House Part 2
New Home & New Culture of Love กฎ ใหม่ ในบ้านของพ่อฉัน กฎใหม่ ข้อที่ 3: อนุญาตให้รู้สึกได้ มันโอเคที่จะรับรู้ถึงความรู้สึกและแสดงความรู้สึกของฉันออกมา และความรู้สึกของฉันนั้นสำคัญ บางทีคุณโตมาในบ้านที่ห้ามไม่ให้แสดงความรู้สึกออกมา การแสดงความรู้สึกเป็นเรื่องน่าอาย อ่อนแอ เป็นเด็ก บางทีคุณอาจจะเคยได้ยินว่า อย่าร้องไห้ หนูโตแล้ว ร้องทำไม อย่าใช้อารมณ์ ลูกผู้หญิง โมโหไม่น่ารัก เดี๋ยวไม่มีคนรักนะ ลูกผู้ชายต้องไม่ร้อง เด็กคนนั้นจึงโตมาและคิดว่าความรู้สึกไม่ดี ไม่ควรแสดงออกมา ควรเก็บไว้ในใจ และสังคมก็ดูเหมือนจะส่งเสริมให้เรา “ฮึบไว้อย่าร้อง อย่าปล่อยออกมา” การเก็บกดอารมณ์ไว้นั้นส่งผลเสียต่อสุขภาพจิตใจ-ร่างกายของเรามากกว่าการแสดงอารมณ์ออกมา มิน่าล่ะ มีคนมีปัญหาสุขภาพจิตเพิ่มขึ้นทั่วโลกรวมทั้งประเทศไทย และรวมทั้งตัวฉันเองด้วย เรื่องราวของฉัน ฉันคิดว่าฉันมีปัญหาอารมณ์ (ฉันเป็นโรคแพนิค ที่มาจากความกังวลและซึมเศร้า) เมื่อแพนิคกลับมาเยือนอีกครั้งหลังจากพระเจ้ารักษาอย่างอัศจรรย์เมื่อ 10 กว่าปีก่อน และฉันมีคำถามมากมายในใจ ฉันคิดว่าเป็นเพราะฉันเป็นคนแบบนี้ อ่อนไหวเกินไป too sensitive เป็นคนคิดมาก เป็นเด็กมีปัญหา และมีปัญหาอารมณ์ หรือ…
In My Father’s House ตอนที่ 1
เกิดและโตในบ้านของพ่อฉัน ซีรียส์นี้เป็นเรื่องราวการเดินทางเมื่อฉันกลับบ้านมาอยู่กับ “พ่อของฉัน” ไม่ใช่แค่ พระเจ้า พระเจ้าพระบิดา แต่เติบโตและเลี้ยงดูในบ้านของพ่อฉัน บ้านที่คุณเติบโตมาในวัยเด็กเป็นอย่างไร? ที่บ้านของคุณ ความรัก มีรูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร? เมื่อลูกนกบินกลับรังสู่อกพ่อ ฉันจำได้ว่าเคยฟังเรื่องเล่านี้มา มีลูกนกอินทรีย์ตัวหนึ่งถูกเลี้ยงอยู่ในกรงขังจนโต วันหนึ่งถูกปล่อยให้มีอิสรภาพ แต่กลายเป็นว่านกอินทรีย์ตัวนี้ไม่รู้ว่าจะใช้ชีวิตอย่างไร บินไม่เป็น เพราะไม่มีรูปแบบให้เห็นว่าจะต้องใช้ชีวิตอย่างไรในโลกกว้าง อิสรภาพนั้นหอมหวาน แต่ก็กว้างมากจนเหมือนเด็กน้อยหลงทาง พลัดจากอกพ่อ ในจิตวิญญาณของลูกน้อย ที่เพิ่งจะพูดคำว่า “พ่อจ๋า” พระองค์เป็นพ่อของหนูจริง ๆ ได้เป็นครั้งแรก แต่ฉันกลับรู้สึกเหมือนนกอินทรีย์ตัวนั้น ไม่รู้เลยว่าจะเดินอย่างไรแบบพ่อกับลูกเพราะไม่มีตัวอย่างให้เห็นเป็นแบบอย่าง ไม่มีข้อมูลอ้างอิง ฉันเกือบจะกลับไปทำสิ่งเดิม ๆ ที่เคยรู้มา ที่เคยถูกสอน และได้ยินมา ทั้งที่ลึก ๆ รู้ว่าไม่ใช่อีกต่อไป เพียงเพราะว่าไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป ในช่วง การเปลี่ยนผ่าน หรือ transition สมัยทำงาน เคยเจอช่วงเปลี่ยนผ่าน คือเปลี่ยนจากเก่าไปใหม่ ต้องหยุดทำงานหรือหน้าที่เดิมที่ทำอยู่ประจำ แล้วเริ่มเรียนรู้งานใหม่ที่จะต้องทำ เช่นกัน วิธีการเลี้ยงของพ่อและกฎระเบียบในบ้านของพ่อนั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากที่เคยได้ยินมา ถูกสอนมาจากที่บ้าน ที่โรงเรียน หรือจากที่ไหน ๆ หรือสื่อไหน…
เปิดหัวใจที่ปิดอยู่ให้พระเจ้าเยียวยา ปลอบใจ
ทุกความเจ็บปวดเป็นประตูให้พ่อจ๋าได้เข้ามาเยียวยา ปลอบใจ เลี้ยงดูหัวใจของฉัน วันหนึ่งฉันรู้สึกเหมือนพระเจ้าพระบิดาที่ฉันชอบเรียกว่า “พ่อจ๋า” บอกฉันว่า “เปิดหัวใจที่ปิดอยู่” แต่ก็ไม่แน่ใจเท่าไรนัก เพราะฉันได้เปิดหัวใจให้พระเจ้าเข้ามารื้อฟื้น เลี้ยงดูฉันแบบพ่อลูกแล้วนี่ และนั่นคือการเริ่มเดินทางสู่การเยียวยาหัวใจและบาดแผลในชีวิต Healing Life’s Hurt Series ของฉัน ซึ่งมีมากมาย นับไม่ถ้วน เพราะฉันไม่เคยทำแผลหัวใจที่ชอกช้ำเลย ได้แต่ฝังมันลึกไว้ในใจ แล้วเดินหน้าต่อไปเพราะเราไม่เคยถูกสอนว่าในวันที่ หัวใจแตกสลายจะทำอย่างไรดี ไม่เคยเคยเรียนวิชาอกหักกะศาสตร์ (จำเพลงมา)ก็เลยไม่รู้ว่าจะรับมือกับคำว่าใจแตกสลายอย่างไรดี วิธีเดียวที่ฉันรู้คือ I am the great pretender, the show must go on, life must go on.. ยิ้มสู้ เชิดหน้า แล้ว เดินต่อไป สู้ต่อไป ทำนองนั้น ชีวิตที่ยุ่ง ทำให้เราลืมความเจ็บปวดได้ คล้ายคนดื่มเหล้าจะได้ลืม ฉันก็ใช้ความยุ่ง เป็น Workaholics ทำให้ลืม แต่ว่าพระเจ้าไม่ลืม และพระองค์รู้ และหัวใจของฉันนั้นไม่เคยลืม…
Refresh Your Soul with Psalm 23
พักสงบกับพระเยซู ดื่มด่ำกับธรรมชาติ ฟื้นฟูจิตวิญญาณ สดุดี 23 นึกภาพและจินตนาการว่า คุณกำลังเดินเล่นอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ รายล้อมไปด้วยต้นไม้เขียวชอุ่ม คุณเงยหน้ามองดูท้องฟ้าสดใส แสงแดดอุ่น ๆ สัมผัสใบหน้า อากาศยามเช้าสดชื่นและบริสุทธิ์ คุณสูดหายใจเข้าทางจมูกช้า ๆ รับอากาศบริสุทธ์เข้าไปจนเต็มปอด แล้วหายใจออกทางปากช้า ๆ คุณได้ยินเสียงเรียกชื่อคุณ เสียงนุ่มนวล คุ้นหูมาจากข้างหลัง คุณเหลียวตามเสียงเรียกนั้น และคุณก็เห็นพระเยซูยืนยิ้ม อ้าแขนรอคุณ คุณค่อย ๆ เดินไปหาพระองค์ พระองค์กอดคุณด้วยความยินดี คุณรู้สึกอบอุ่นในอ้อมกอดของพระองค์ พระองค์จูงมือคุณเดินผ่านทุ่งหญ้าเขียวขจี พระองค์นำคุณไปช้า ๆ ค่อย ๆ ชะลอก้าวเดินให้ช้าลง ช้าลง ช้าลง แล้วค่อย ๆ หยุดที่ริมน้ำ สงบ พระองค์มองไปที่เป้สัมภาระที่คุณแบกมา แล้วบอกคุณว่า “วางลงสิ” เป้ที่หนักอึ้งไปด้วยภาระ หน้าที่ ความรับผิดชอบ และหลายสิ่งที่ต้องทำ ความกลัว ความกังวลของวันพรุ่งนี้ ในอนาคต คุณปลดเป้ที่แบกไว้บนหลังลง แล้วฝากไว้กับพระเยซู รู้สึกเบา โล่งขึ้น…
EP 6: รักที่ไม่ประณาม แม้เรื่องน่าอาย ที่ไม่อยากให้ใครรู้
Father’s love is never condemnned, never put me to shame. รักของพ่อนั้น ไม่ประณาม ไม่ทำให้ฉันรู้สึกไม่ดีพอ ไม่คู่ควร แม้ในความผิดพลาด ไม่มีอะไรขวางกั้นความรักของพ่อได้ แม้ในความอ่อนแอ แม้เมื่อฉันคิดว่าเป็นความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ เป็นเรื่องน่าอับอาย ไม่อยากให้ใครรู้ หลายคนอาจจะประณาม รวมทั้งตัวฉันเองด้วย แต่รักอื้อฉาวบันลือโลกของพระองค์ในยอห์น 8: 1-11 พูดกับฉันว่า “เราไม่ประณามเจ้า” ทุกคนผิดพลาดได้ เราให้อภัย และ การให้อภัยนั้นหมายถึงพระเจ้ายังอ้าแขนต้อนรับฉันเสมอ รักเสมอ “แล้วพระเยซูโน้มตัวลง เอานิ้วเขียนบนดิน” ฉันเลยถามพระองค์ว่า เขียนอะไร?ด้วยความสงสัยอยากรู้ ตรงนั้นแหละ ที่หัวใจฉันรู้สึกว่าน่าอาย ไม่สมควรได้รับความรัก พ่ออยากเขียนลงบนหัวใจฉันว่า “ไม่มีอะไรน่าอาย” แล้วเขียนว่า “บริสุทธิ์ น่ารัก น่าทะนุถนอม” พ่อจะทะนุถนอม ให้เกียรติ ปกป้องหัวใจของลูกสาวคนนี้เอง ความรักแบบนี้แหละที่ประคองฉันให้ลุกขึ้นมา เมื่อล้มเหลว เมื่อพลาด ความรักแบบนี้แหละที่ทำให้ฉันให้อภัยตัวเอง เมื่อทำผิดพลาด รักนี้แหละที่เปลี่ยนหัวใจฉัน จากข้างในสู่ข้างนอก…
EP 5: พ่ออยู่ใกล้คุณ เมื่อหัวใจคุณแตกสลาย
พระเจ้า แคร์ ความรู้สึกของคุณ พระเจ้าแคร์ หัวใจฉัน เพราะความรู้สึกของฉันสำคัญ “เพราะน้ำตาทุกหยดของฉัน พระองค์เก็บไว้ในขวด พระองค์บันทึกไว้ในสมุด” (สดุดี 56:8) แต่พระองค์ไม่จดจำความผิดของฉัน พระองค์แคร์มากกว่าว่าฉันรู้สึกอย่างไร แม้ในความผิดพลาด พระเจ้ารู้ ว่าฉันเสียใจ ผิดหวัง และอยากจะปลอบใจ พระเจ้าไม่ดูถูก ความรู้สึกของฉัน หรือบอกฉันว่า อย่าร้องไห้ หรือ ลืมมันเสียเถอะ แต่พระเจ้าจะลงมานั่งเป็นเพื่อนฉัน ปลอบใจฉัน เหมือนแม่ที่ปลอบใจเด็กน้อยในอ้อมกอด ปลอบใจความว้าวุ่น อึดอัดใจ ให้คลายลงจนสงบ พ่ออยากอยู่ใกล้คุณ เมื่อหัวใจคุณแตกสลาย ในวันที่ฉันสิ้นหวัง ปี 2549 วันที่ฉันสิ้นหวัง หัวใจแตกสลายกับการจากไปอย่างกระทันหันของสามีสุดที่รัก ฉันเหมือนเด็กหลงทาง มองไปทางไหนมีแต่ความมืด คำถาม ทำไม แล้วเราเกิดมาทำไม เกิดมาแล้วตาย จากกัน แบบนี้หรือ ฉันเต็มไปด้วยความทุกข์ ที่ปล่อยวางไม่ได้ ความทุกข์ที่ไม่สามารถบอกใครได้ ไม่มีคำบรรยาย นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ฉันพบพระเจ้า ฉันนั่งร้องไห้ทุกคืน กับพระเจ้า พระเจ้าที่ฉันไม่รู้จัก แต่สามีฉันรู้จัก แล้วพ่อก็เอื้อมมือลงมาฉุดฉันจากหลุมมืดแห่งความเศร้าโศก…
EP.4: รักของพ่อ โน้มตัวลงมาหาฉัน
02: God’s love for me is not proud or bossy. ความรักของพระเจ้านั้น ไม่แสดงอำนาจเหนือฉัน แต่โน้มตัวลงมาหาฉันที่ระดับของฉัน ไม่ใช่กฎเกณฑ์ ไม่ใช่คำสั่ง รักของพ่อ ไร้เงื่อนไข ไม่มีข้อแม้ พ่อคนนี้ ลงมานั่งกับฉันตรงที่ที่ฉันอยู่ ตรงที่ที่ฉันเป็น แล้วค่อย ๆ พาฉันลุกขึ้น โอบกอดฉันแล้วเดินไปด้วยกัน พ่อคนนี้ใส่ใจ หัวใจฉัน มากกว่าพฤติกรรม หรือ ถูก ผิด จนฉันกล้าเปิดหัวใจให้พ่อเสมอ รักของพ่อนั้น… เปิดโอกาส ให้ฉันถามคำถาม ว่า ทำไม เปิดโอกาสให้เรียนรู้ ตั้งคำถาม สงสัย เพราะนั่นคือวิธีที่ฉันจะเติบโต ไม่ใช่ เพราะ พ่อสั่ง ต้องทำตาม พ่อเข้าใจว่า เด็กน้อย ก็สงสัย อยากรู้ อยากเข้าใจ และพ่อก็ใจเย็น นั่งอธิบาย สอนให้ฉันเข้าใจทุกคำถาม รักคือ… ความรักของพ่อคนนี้…
EP 3: สานสัมพันธ์ สายใยรักกับพ่อ ใจต่อใจ
พ่อจ๋าคนนี้รักลูกอย่างไร แล้วพระเจ้าก็เริ่มสอนให้ฉันรู้จัก เข้าใจ สัมผัสความรักของพ่อในหัวใจของฉัน รักที่พ่อมีต่อฉันนั้นเป็นอย่างไร 01: God’s love for me is Gentle, Patient and Kind. ความรักของพระเจ้าที่มีต่อฉันนั้นอ่อนโยน อดทน อย่างเมตตา และใจเย็น และใจดี มอง ด้วยสายตาอ่อนโยน รักใคร่ พูด ถ้อยคำอ่อนโยน ชมเชย สัมผัส ด้วยความรักที่บริสุทธิ์ใจ ฟัง อย่างใส่ใจ สนใจ ความรักนั้นอนุญาตให้ฉันเป็นตัวฉันเองอย่างแท้จริง และยังรักฉันไม่ว่าฉันจะรู้สึกอย่างไร ทำตัวอย่างไร หรือแม้ในยามที่ฉันไม่น่ารัก รักของพ่อก็ยังเปิดแขนกว้าง ต้อนรับฉันเสมอ ไม่เคยถอยห่าง หรือ ผลักไส ความรักของพระเจ้า เป็นรักแบบ พ่อที่อดทน รอคอย อย่างใจดี ใจเย็น แม้เมื่อฉันทำตัวไม่น่ารัก ผ่านสายตาแห่งความรักของพ่อคนนี้ แต่พระเจ้าก็ยังคงมองฉันด้วยความรักความเข้าใจ และ ใจดี พูดกับฉันอย่างอ่อนโยน ไม่ตำหนิ ไม่ประณาม เพราะในพระองค์…
เปิดหัวใจคุยกัน กับ จอย 