เ โควิดปีที่แล้ว กระตุ้นผลกระทบจากการสูญเสียสามีกระทันหันเมื่อสิบกว่าปีก่อน จนฉันกลับมามีอาการแพนิคอีกครั้ง ในช่วงที่รอพบคุณหมอฉันได้รู้จักคุณลุงคนหนึ่งทางออนไลน์ คุณลุงแชร์ประสบการณ์ PTSD หรือโรคเครียดจากเหตุการณ์รุนแรงของคุณลุงจากการผ่านสงคราม และอธิบายให้ฉันรู้จักและเข้าใจ Trauma หรือเหตุการณ์สะเทือนใจว่าอาจจะเป็นการสูญเสีย เช่น สูญเสียบุคคลที่รักกะทันหันแบบที่เกิดขึ้นกับฉันก็ได้ แล้วฉันก็ได้มีโอกาสพูดคุยผ่าน Skype กับคุณลุงและคุณป้าที่น่ารักที่นั่งฟังฉันเล่าว่าเกิดอะไรขึ้น และปลดปล่อยผลกระทบจากเหตุการณ์นั้นและความรู้สึกบางอย่างที่ยังค้างคาใจ จากนั้นคุณลุงบอกให้ฉันเขียน Gratitude Journal หรือ สมุดบันทึกขอบคุณ คุณลุงบอกว่าให้นึกถึง 3 สิ่งดี ๆ เกี่ยวกับฮันนี่ที่จากฉันไปเมื่อ 14 ปีก่อน ให้นึกถึงสิ่งดี ๆ 3 ข้อ เกี่ยวกับฮันนี่ที่ฉันอยากจะขอบคุณหรือซาบซึ้งใจ เป็นเวลา 30 วัน โดยไม่ซ้ำกัน จำได้ว่าฉันไม่เข้าใจว่าทำไม แล้วมันจะดีเหรอ ไม่อยากคิดถึงอดีต มันนานมากแล้วนะ วันนี้ก็มีความสุขดีแล้ว แต่ฉันก็เขียน จนครบ 30 วัน หลังจากฮันนี่ตาย สมองของฉันก็สะดุดกึกอยู่ในโหมด สูญเสีย เหมือนเทปบันทึกเดิมในหัวที่ถูกเก็บไว้ในไฟล์สมองของฉัน หลังจากที่ผ่านช่วงเวลาที่แสนทุกข์ทรมานมาได้ สมองเราก็มีวิธีปกป้องตัวเอง ฉันนึกอะไรไม่ออกเลยเกี่ยวกับฮันนี่ เหมือนสมองมันตื้อ…