New Year, New Song, New Approach

New Eyes to See…New Way to Live… ปีใหม่ของฉันและอีกหลายคนอาจรู้สึกหนักอึ้งด้วยแรงกดดัน ความคาดหวังที่ฉันมักจะหยิบยื่นให้ตัวเอง แรงกดดัน แรงผลักที่ออกจะเป็น Toxic Fuel ให้ฉันอยากจะปรับปรุง เปลี่ยนแปลงแก้ไขและลงมือวางแผน ทำอะไรมากมายทุกปี และทำให้ฉันหมดแรงตั้งแต่ยังไม่เริ่มต้น รวมทั้งทำให้รู้สึกท่วมท้น และตามมาด้วยความรู้สึกผิดที่ทำไม่สำเร็จ ฉันทำให้ชีวิตของฉันกลายเป็น Mega Projects ที่มีเป้าหมายและ deadline ที่ฉันต้องเร่งรีบ ทำให้เสร็จ และปรับปรุงเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา โดยไม่รู้ตัว ปีนี้บางทีฉันจะเริ่มต้นด้วยวิธีใหม่ บางทีฉันจะอนุญาตให้ตัวเองพักสบาย ๆ  ไม่รีบร้อนที่จะวางแผน ไม่มีแผนอะไรแบบชัดเจน เป๊ะ ๆ ในใจ แต่มีแนวทางที่ตั้งใจไว้เป็นเหมือนเข็มทิศนำทาง หลังจากพักเต็มที่ ให้เวลาตัวเองทบทวนปีที่ผ่านมา ทำให้โล่ง เบา เห็นอะไรชัดเจนขึ้น เข้าใจมากขึ้นว่าอะไรสำคัญ มีคุณค่ากับตัวเอง และตัวเองต้องการอะไรกันแน่ในปี 2568 นี้ ที่แน่ ๆ ไม่ใช่ความสุขจากภายนอก ไม่ใช่ความสำเร็จจากภายนอก แต่เป็นความพอใจ สบายใจจากภายในมากกว่า จากนั้นฉันก็จัดลำดับความสำคัญว่าจะใช้เวลา พลังงานไปกับเรื่องอะไรบ้างในปีนี้…

End of Year Rush

เดือนธันวาคม December สิ้นปี   คุณนึกถึงอะไร  คุณสังเกตอะไร ฉันไม่เคยมีเวลาหยุดที่จะครุ่นคิดว่าทำไมฉันถึงไม่ค่อยแฮปปี้ในช่วงสิ้นปี ทั้งที่เป็นเวลาแห่งการเฉลิมฉลอง จนวันหนึ่งเมื่อสองปีก่อน ฉันได้ยินเสียงเพลง “Joy to the World” และป้าย “Holiday Joy” ในห้าง แล้วรู้สึกว่าฉันไม่รู้สึก Joy เอาเสียเลย ส่วน Peace on Earth ฉันก็ยิ่งไม่รู้สึกเลย เลยบอกพระเจ้าไปว่า เอาจริง ๆ นะ หนูไม่รู้สึก Joy เอาซะเลยในช่วงคริสต์มาสและสิ้นปี พระเจ้าค่อย ๆ เผยให้ฉันเห็นว่าเดือนธันวาคมของฉันนั้นเป็นอย่างไร ธันวาคม December สิ้นปีของฉัน สำหรับฉันแล้วเป็นเดือนที่ยุ่งที่สุด ทั้งงานที่พยายามจะเคลียร์ให้เสร็จจะได้มีเวลาฉลอง และมักจะพร้อมมากับความรู้สึกว่า “ยังไม่ทันจะได้ทำอะไรเลย” หมดปีแล้วเหรอ เร็วจัง มี plan มากมายที่อยากจะทำ มี ของ มากมายที่อยากจะซื้อ มี เพื่อน ที่อยากจะเจอ มี…