พระเจ้า แคร์ ความรู้สึกของคุณ พระเจ้าแคร์ หัวใจฉัน เพราะความรู้สึกของฉันสำคัญ “เพราะน้ำตาทุกหยดของฉัน พระองค์เก็บไว้ในขวด พระองค์บันทึกไว้ในสมุด” (สดุดี 56:8) แต่พระองค์ไม่จดจำความผิดของฉัน พระองค์แคร์มากกว่าว่าฉันรู้สึกอย่างไร แม้ในความผิดพลาด พระเจ้ารู้ ว่าฉันเสียใจ ผิดหวัง และอยากจะปลอบใจ พระเจ้าไม่ดูถูก ความรู้สึกของฉัน หรือบอกฉันว่า อย่าร้องไห้ หรือ ลืมมันเสียเถอะ แต่พระเจ้าจะลงมานั่งเป็นเพื่อนฉัน ปลอบใจฉัน เหมือนแม่ที่ปลอบใจเด็กน้อยในอ้อมกอด ปลอบใจความว้าวุ่น อึดอัดใจ ให้คลายลงจนสงบ พ่ออยากอยู่ใกล้คุณ เมื่อหัวใจคุณแตกสลาย ในวันที่ฉันสิ้นหวัง ปี 2549 วันที่ฉันสิ้นหวัง หัวใจแตกสลายกับการจากไปอย่างกระทันหันของสามีสุดที่รัก ฉันเหมือนเด็กหลงทาง มองไปทางไหนมีแต่ความมืด คำถาม ทำไม แล้วเราเกิดมาทำไม เกิดมาแล้วตาย จากกัน แบบนี้หรือ ฉันเต็มไปด้วยความทุกข์ ที่ปล่อยวางไม่ได้ ความทุกข์ที่ไม่สามารถบอกใครได้ ไม่มีคำบรรยาย นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ฉันพบพระเจ้า ฉันนั่งร้องไห้ทุกคืน กับพระเจ้า พระเจ้าที่ฉันไม่รู้จัก แต่สามีฉันรู้จัก แล้วพ่อก็เอื้อมมือลงมาฉุดฉันจากหลุมมืดแห่งความเศร้าโศก…