Father’s love is never condemnned, never put me to shame. รักของพ่อนั้น ไม่ประณาม ไม่ทำให้ฉันรู้สึกไม่ดีพอ ไม่คู่ควร แม้ในความผิดพลาด ไม่มีอะไรขวางกั้นความรักของพ่อได้ แม้ในความอ่อนแอ แม้เมื่อฉันคิดว่าเป็นความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ เป็นเรื่องน่าอับอาย ไม่อยากให้ใครรู้ หลายคนอาจจะประณาม รวมทั้งตัวฉันเองด้วย แต่รักอื้อฉาวบันลือโลกของพระองค์ในยอห์น 8: 1-11 พูดกับฉันว่า “เราไม่ประณามเจ้า” ทุกคนผิดพลาดได้ เราให้อภัย และ การให้อภัยนั้นหมายถึงพระเจ้ายังอ้าแขนต้อนรับฉันเสมอ รักเสมอ “แล้วพระเยซูโน้มตัวลง เอานิ้วเขียนบนดิน” ฉันเลยถามพระองค์ว่า เขียนอะไร?ด้วยความสงสัยอยากรู้ ตรงนั้นแหละ ที่หัวใจฉันรู้สึกว่าน่าอาย ไม่สมควรได้รับความรัก พ่ออยากเขียนลงบนหัวใจฉันว่า “ไม่มีอะไรน่าอาย” แล้วเขียนว่า “บริสุทธิ์ น่ารัก น่าทะนุถนอม” พ่อจะทะนุถนอม ให้เกียรติ ปกป้องหัวใจของลูกสาวคนนี้เอง ความรักแบบนี้แหละที่ประคองฉันให้ลุกขึ้นมา เมื่อล้มเหลว เมื่อพลาด ความรักแบบนี้แหละที่ทำให้ฉันให้อภัยตัวเอง เมื่อทำผิดพลาด รักนี้แหละที่เปลี่ยนหัวใจฉัน จากข้างในสู่ข้างนอก…